WANDELINGEN IN HOENSBROEK

6.

Adelante (voormalige Lucasklinieken)

In 1961 begonnen de voorbereidingen van het stichten van een revalidatiecentrum, genaamd Stichting Lucas Klinieken voor de Mijnstreek. Frits Peutz ontwierp in 1962 een gebouw in vijf lagen. Het complex was kruisvormig, met regelmatige vensterindeling en had een opvallend betonnen luifel bij de ingang. Na 1963 nam zijn zoon Jan Peutz de leiding van het project over. De bouw startte in 1966. De huidige architectonische verschijningsvorm is vooral van de hand van de Kerkraadse architect Ger Widdershoven. Dit resulteerde in 1968 tot de afronding van een nieuwbouw, die later bekend werd onder de naam Lucas Stichting voor Revalidatie. De kliniek groeide uit tot een internationaal begrip, waarop de gemeente Hoensbroek bijzonder trots was. Ook als opleidingsinstituut voor specialisten in gezondheidszorg, gericht op revalidatie van zwaar lichamelijk gehandicapten, met daaraan gekoppeld een instituut voor gehoorgestoorde en spraakgebrekkige kinderen, was de Lucaskliniek zeer in trek en alom geroemd.

Op 26 oktober 1966 verleent de Nederlandse regering haar goedkeuring voor de bouw van een kliniek met 132 verpleegbedden en 44 revalidatiebedden in Hoensbroek. Nog geen jaar later, in mei 1967, opent de Stichting Lucas Klinieken voor de Oostelijke Mijnstreek haar deuren voor de eerste verpleegpatiënten.

De kliniek is vernoemd naar Jan Lucas Röselaers, pastoor in Hoensbroek van 1911 tot 1939. Destijds was hij de centrale figuur die zich vol overgave heeft ingezet om van het dorp Hoensbroek een levendige en saamhorige gemeenschap te maken. Zo werd mede door zijn initiatieven de zorgverlening in Hoensbroek ontwikkeld. Door de aanleg van de Staatsmijn Emma veranderde Hoensbroek van een slaperig boerendorp van 1.200 inwoners tot een middelgrote industriegemeente met ruim 20.000 inwoners.

In 1971 is de bouw klaar en verkrijgt de Lucasstichting de status van revalidatiecentrum. In 1989 volgt een fusie met het kinderrevalidatiecentrum Franciscusoord en de Mytylschool in Valkenburg aan de Geul. Stichting Revalidatie Limburg (SRL) is hiermee een feit. Sinds 1 juli 2009 heet de organisatie Adelante.

Het sportpark van voetbalclub VCT

Bij het doorploegen van de archieven van de gemeente Hoensbroek vond onze voorzitter oude gegevens over de planning en tekeningen van het voormalige voetbalterrein van VCT aan de Zandbergsweg, gelegen daar waar nu het grote parkeerterrein van Adelante (de Lucasklinieken) is.

V.C.T.
De voetballiefhebbers op de Steenberg waren er direct na de Tweede Wereldoorlog snel bij. De laatste gevluchte Duitser was waarschijnlijk nog niet eens in “das Grosze Vaterland ” aangekomen, toen zij al een voetbalclub oprichtten: de Steenbergse Boys. Op een hellend knollenveld bovenaan de Hermesweg werd eind 1944 al de eerste wedstrijd gespeeld, met als kleedlokaal de ruimte in de holle weg onder de brug over die Hermesweg.
Oude leden van het eerste uur weten nog vol trots te vertellen, dat zij daar de eerste 'lichtwedstrijd' in Hoensbroek gespeeld hebben. Het was een wedstrijd tegen de Amerikaanse soldaten, die hier gelegerd waren en de verlichting werd verzorgd door hun jeeps en andere legerwagens, die met hun koplampen over het veld schenen. De naam van de voetbalclub moest overigens al na korte tijd gewijzigd worden. In Geleen was namelijk een voetbalclub die dezelfde naam al voerde. Daar er ondertussen gestart was met de bouw van 46 ruim in het groen gelegen Limburgwoningen werd toen gekozen voor de naam Voetbal Club Tuindorp.

De eerste aanvraag voor het sportpark werd al op 29 september 1945 bij de gemeente Hoensbroek ingediend. Ondanks dat de adviserende ambtenaar ten aanzien van de locatie hier geen positief advies over uitbracht aan de gemeenteraad ontvangt de voetbalclub reeds op 9 oktober 1945 de toestemming van de Hoensbroekse gemeenteraad om in het glooiende terrein aan de Zandbergsweg, een sportpark aan te leggen.

Mooi ontwerp!
Als je de tekening van de planning voor dit sportveld bekijkt zal menig oud VCT-speler nu nog tranen in de ogen krijgen. Dat zag er goed uit! De ontwerper, dhr. M. Frenken, meesteropzichter bij de mijnmeters van de Staatsmijnen, had het terrein goed bekeken. Hij maakte gebruik van het hoogteverschil en plande in het door de afgraving ontstane vier meter hoge talud aan de bovenzijde van het terrein een tribune alsook nog even een atletiekbaan om het sportveld. Waarom deze plannen nooit zijn gerealiseerd hebben wij helaas niet in de archieven kunnen terugvinden. Waarschijnlijk waren daar de gemeentelijke financiële middelen niet toereikend voor, want de gemeente was in die jaren druk bezig met het realiseren van een voetbalveld voor SV Hoensbroek aan de Klinkertstraat. Dat sportpark was al in 1934 gepland, maar door recessie en oorlog waren die plannen in de ijskast gestopt. Dat veld werd direct na de oorlog wel gerealiseerd waar nu de Droomvijver ligt. Het in 1944/1945 aangelegde VCT-sportparkje heeft tot de bouw van de Lucasklinieken in 1965 dienst gedaan als voetbalveld en er was op de ruimte tussen de Zandbergsweg en het voetbalveld ook nog plaats voor het speelveld van de korfbalclub KCT. Het sportveld in dit sterk glooiende terrein is met de schop afgegraven en geëgaliseerd door de gedetineerden, die op het kasteel gevangen zaten wegens hun oorlogsverleden. De overtollige grond is o.a. gebruikt om de doodlopende holle weg, die u onderaan op de plattegrond van de directe omgeving van het sportpark, links van de Steenberglaan, ziet (de gestippelde lijn), op te vullen want daar werden toen de woningen van het Huyserveld gebouwd.
terug naar pagina 'Wandelingen in Hoensbroek'